فولاد - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
فولاد یا پولاد (به انگلیسی: Steel) آلیاژی از آهن است که بین ۰٫۰۰۲ تا ۲٫۱ درصد وزن آن کربن است. خواص فولاد به کمک تغییر در درصد کربن، عناصر آلیاژی و عملیات حرارتی قابل کنترل است. استفاده از فولاد به دلیل استحکام کشش نهایی زیاد و قیمت نسبتاً پایین آن در ساخت صنایع مختلفی از قبیل ساختمان سازی، سازههای زیرساختی، ابزارها، کشتیها، قطارها، خودروها، ماشین آلات، تجهیزات و سلاحهای نظامی کاربرد گسترده دارد. امروزه برای تولید فولاد از روشهای نوینی مانند، فولادسازی به روش اکسیژن قلیایی (BOS)، استفاده میشود که علا…